Jednym z kluczowych elementów naszej pracy wychowawczej jest Katecheza Dobrego Pasterza – wyjątkowa forma katechezy, która w sposób prosty, ciepły i głęboko duchowy wprowadza dzieci w relację z Bogiem. Poprzez przypowieści, symbole, ciszę i kontemplację dzieci uczą się, że Bóg jest blisko, że kocha je bezwarunkowo i troszczy się o nie jak Dobry Pasterz o swoje owce.

W atmosferze szacunku, pokoju i cichej obecności tworzymy przestrzeń, w której dzieci mogą nie tylko poznawać wiarę, ale przede wszystkim ją przeżywać – z radością, autentycznością i dziecięcym zaufaniem.

Poniżej przygotowaliśmy opis aspektów Katechezy Dobrego Pasterza z myślą o rodzicach, którzy chcą lepiej zrozumieć, na czym polega ta forma katechezy i dlaczego jest tak cenna w przedszkolach Montessori:

Katecheza odbywa się w specjalnie przygotowanej przestrzeni zwanej atrium – to miejsce ciszy, modlitwy i refleksji, które przypomina domowy kącik modlitwy. Atrium nie jest salą lekcyjną – to przestrzeń, gdzie dziecko może w swoim tempie spotkać się z Bogiem, dotknąć rzeczy świętych, przeżywać i kontemplować.

Najważniejszą postacią w katechezie jest Dobry Pasterz – obraz Jezusa, który zna każdą owcę po imieniu, kocha je i troszczy się o nie. Ten prosty, pełen miłości obraz trafia do serc małych dzieci, które w naturalny sposób pragną relacji opartej na zaufaniu i bezpieczeństwie. Nie zaczyna się od nakazów czy przykazań, lecz od miłości Boga, która jest pierwsza i bezwarunkowa.

Katecheza nie polega na przekazywaniu wiedzy w formie wykładu. Dziecko nie tylko słucha, ale doświadcza treści wiary poprzez:

• proste opowieści biblijne (np. o Dobrym Pasterzu, ziarnie gorczycy, Zwiastowaniu),
• pracę z pięknymi, ręcznie wykonanymi materiałami: figurkami, miniaturowymi ołtarzami, planszami,
• gesty liturgiczne – np. zapalanie i gaszenie świecy, ustawianie naczyń na ołtarzu, czy pisanie imienia Jezusa.

Dzieci uczą się, że modlitwa to także słuchanie. Cisza w atrium nie jest przymusem, ale czymś naturalnym, co pozwala dziecku wejść w głębszy kontakt z Bogiem. Dzieci uczą się nie tylko mówić do Boga, ale również wsłuchiwać się w Jego głos w sercu.

Tak jak w całej pedagogice Montessori, również tutaj dziecko ma wolność wyboru: samo decyduje, z jakimi materiałami chce pracować, do jakiej przypowieści wrócić, czym się dziś zająć. Dzięki temu rozwija osobistą relację z Bogiem, opartą na wewnętrznej potrzebie, a nie zewnętrznym przymusie.

Z czasem dzieci poznają również elementy liturgii: kolory szat liturgicznych, znaczenie ołtarza, Ewangelii, świecy, kielicha. Robią to w formie prostych prezentacji i gestów, które pomagają im lepiej zrozumieć i przeżywać uczestnictwo w Mszy Świętej.

Katecheza Dobrego Pasterza głęboko respektuje duchową wrażliwość dziecka. Nie narzuca, nie ocenia, nie zmusza – lecz towarzyszy, otwiera, zachęca do zadawania pytań i odkrywania. Dzieci nie uczą się „na pamięć”, ale przeżywają treści wiary we własnym tempie, z szacunkiem dla ich wewnętrznego życia.

Katecheza Dobrego Pasterza uczy dzieci, że Bóg jest obecny w codzienności, w bliskości drugiego człowieka, i że można spotkać Go w ciszy swojego serca. Dzięki temu podejściu dzieci nie tylko poznają treści wiary, ale także uczą się je przeżywać, rozwijając naturalną duchowość oraz relację z Bogiem pełną zaufania i miłości.